Çmimi Nobel në Letërsi është dhënë 114 herë 118 laureatëve të Çmimit Nobel midis viteve 1901 dhe 2021.
Për të gjithë emrat e mëposhtëm, nga viti 1901 e deri në ditët e sotme, vendosur në kontekstet kohore të çdo viti, i është dhënë thuajse gjithmonë një shkrimtareje/i të pa njohur gjerësisht nga publiku.
Pra, mesa duket, juria vendos të vlerësojë një shkrimtar krejtësisht jashtë pritshmërive të publikut, duke bërë kështu që lexuesit të njohin një kulturë të re. Ky çmim është si të thuash një “imponim” për të rritur shkëmbimin kulturor midis popujve.
Nuk duhet harruar që ka raste kur juria ndikohet edhe nga “emocionet” apo strategji politike në dhënien e këtij çmimi.
Shqiptarët prej vitesh presin që shkrimtari më i madh i letrave shqipe, Ismail Kadare, të ishte fitues i këtij çmimi.
Fama, ndoshta, është edhe “dënimi” pse shkrimtari ynë i mirënjohur, Ismail Kadare, nuk e ka marrë çmimin NOBEL. Pasi, çmimi për Kadarenë, nuk do të ishte një befasi, sepse Kadare është një shkrimtar i njohur ndërkombëtarisht dhe vlerësuar me shumë çmime për veprën e tij.
Më poshtë kumtari.al sjell të gjithë fituesit e Çmimit NOBEL dhe motivacionin përkatës, që nga viti 1901, që është dhënë për herë të parë, deri në vitin 2021 në ditët e sotme.
Çmimi Nobel në Letërsi 2021
Abdulrazak Gurnah, për depërtimin e tij të pakompromis dhe të dhembshur në efektet e kolonializmit dhe fatin e refugjatit në hendekun midis kulturave dhe kontinenteve.
Çmimi Nobel në Letërsi 2020
Louise Glück, për zërin e saj të pagabueshëm poetik që me bukurinë e rreptë e bën universale ekzistencën individuale.
Çmimi Nobel në Letërsi 2019
Peter Handke, për një vepër me ndikim që me zgjuarsi gjuhësore ka eksploruar periferinë dhe specifikën e përvojës njerëzore.
Çmimi Nobel në Letërsi 2018
Olga Tokarczuk, për një imagjinatë narrative që me pasion enciklopedik paraqet kalimin e kufijve si një formë jete.
Çmimi Nobel në Letërsi 2017
Kazuo Ishiguro, i cili, në romanet me fuqi të madhe emocionale, ka zbuluar humnerën nën ndjenjën tonë iluzore të lidhjes me botën.
Çmimi Nobel në Letërsi 2016
Bob Dylan, për krijimin e shprehjeve të reja poetike brenda traditës së madhe të këngës amerikane.
Çmimi Nobel në Letërsi 2015
Svetlana Alexievich, për shkrimet e saj polifonike, një monument për vuajtjet dhe guximin në kohën tonë.
Çmimi Nobel në Letërsi 2014
Patrick Modiano, për artin e kujtesës me të cilin ai ka evokuar fatet më të pakuptueshme njerëzore dhe ka zbuluar botën e jetës së pushtimit.
Çmimi Nobel në Letërsi 2013
Alice Munro, mjeshtër i tregimit të shkurtër bashkëkohor.
Çmimi Nobel në Letërsi 2012
Mo Yan, i cili me realizmin halucinator bashkon përrallat popullore, historinë dhe bashkëkohoren.
Çmimi Nobel në Letërsi 2011
Tomas Tranströmer, sepse, përmes imazheve të tij të ngjeshura, të tejdukshme, ai na jep qasje të re në realitet.
Çmimi Nobel në Letërsi 2010
Mario Vargas Llosa, për hartografinë e tij të strukturave të pushtetit dhe imazhet e tij tronditëse të rezistencës, revoltës dhe disfatës së individit.
Çmimi Nobel në Letërsi 2009
Herta Müller, e cila, me përqendrimin e poezisë dhe sinqeritetin e prozës, përshkruan peizazhin e të shpronësuarve.
Çmimi Nobel në Letërsi 2008
Jean-Marie Gustave Le Clézio, autor i largimeve të reja, aventurave poetike dhe ekstazës sensuale, eksplorues i një njerëzimi përtej dhe nën qytetërimin mbretërues.
Çmimi Nobel në Letërsi 2007
Doris Lessing, ajo epikistja e përvojës femërore, e cila me skepticizëm, zjarr dhe fuqi vizionare i ka nënshtruar një qytetërimi të ndarë nën kontroll.
Çmimi Nobel në Letërsi 2006
Orhan Pamuk, i cili në kërkim të shpirtit melankolik të qytetit të tij të lindjes ka zbuluar simbole të reja për përplasjen dhe ndërthurjen e kulturave.
Çmimi Nobel në Letërsi 2005
Harold Pinter, i cili në shfaqjet e tij zbulon greminën nën zhurmën e përditshme dhe detyron hyrjen në dhomat e mbyllura të shtypjes.
Çmimi Nobel në Letërsi 2004
Elfriede Jelinek, për rrjedhën e saj muzikore të zërave dhe kundër-zërave në romane dhe shfaqje që me zell të jashtëzakonshëm gjuhësor zbulojnë absurditetin e klisheve të shoqërisë dhe fuqinë e tyre nënshtruese.
Çmimi Nobel në Letërsi 2003
John M. Coetzee, i cili në pamje të panumërta portretizon përfshirjen befasuese të të huajit.
Çmimi Nobel në Letërsi 2002
Imre Kertész, për shkrimin që mbështet përvojën e brishtë të individit kundër arbitraritetit barbar të historisë.
Çmimi Nobel në Letërsi 2001
Sir Vidiadhar Surajprasad Naipaul, për bashkimin e narracionit perceptues dhe shqyrtimit të pakorruptueshëm në veprat që na detyrojnë të shohim praninë e historive të shtypura.
Çmimi Nobel në Letërsi 2000
Gao Xingjian, për një punë të vlefshmërisë universale, njohuri të hidhura dhe zgjuarsi gjuhësore, e cila ka hapur shtigje të reja për romanin dhe dramën kineze.
Çmimi Nobel në Letërsi 1999
Günter Grass, fabulat e tij të zeza tërheqëse portretizojnë fytyrën e harruar të historisë.
Çmimi Nobel në Letërsi 1998
José Saramago, i cili me shëmbëlltyra të mbështetura nga imagjinata, dhembshuria dhe ironia vazhdimisht na mundëson edhe një herë të kuptojmë një realitet të pakapshëm.
Çmimi Nobel në Letërsi 1997
Dario Fo, i cili imiton tallësit e Mesjetës në goditjen e autoritetit dhe ruajtjen e dinjitetit të të shtypurve.
Çmimi Nobel në Letërsi 1996
Wislawa Szymborska, për poezinë që me saktësi ironike lejon kontekstin historik dhe biologjik të dalë në dritë në fragmente të realitetit njerëzor.
Çmimi Nobel në Letërsi 1995
Seamus Heaney, për veprat e bukurisë lirike dhe thellësisë etike, të cilat lartësojnë mrekullitë e përditshme dhe të kaluarën e gjallë.
Çmimi Nobel në Letërsi 1994
Kenzaburo Oe, i cili me forcën poetike krijon një botë të imagjinuar, ku jeta dhe miti kondensohen për të formuar një pamje shqetësuese të gjendjes njerëzore.
Çmimi Nobel në Letërsi 1993
Toni Morrison, i cili në romanet e karakterizuar nga forca vizionare dhe rëndësia poetike, i jep jetë një aspekti thelbësor të ri amerikan.
Çmimi Nobel në Letërsi 1992
Derek Walcott, për një vepër poetike me shkëlqim të madh, të mbështetur nga një vizion historik, rezultat i një angazhimi multikulturor.
Çmimi Nobel në Letërsi 1991
Nadine Gordimer, e cila përmes shkrimit të saj epik madhështor – sipas fjalëve të Alfred Nobel – ka qenë një përfitim shumë i madh për njerëzimin.
Çmimi Nobel në Letërsi 1990
Octavio Paz, për shkrime të pasionuara me horizonte të gjera, të karakterizuara nga inteligjenca sensuale dhe integriteti humanist.
Çmimi Nobel në Letërsi 1989
Camilo José Cela, për një prozë të pasur dhe intensive, e cila me dhembshuri të përmbajtur formon një vizion sfidues të cenueshmërisë së njeriut.
Çmimi Nobel në Letërsi 1988
Naguib Mahfouz, i cili, përmes veprave të pasura me nuanca-tani realiste me shikim të qartë, në mënyrë evokuese-ka formuar një art narrativ arab që vlen për të gjithë njerëzimin.
Çmimi Nobel në Letërsi 1987
Joseph Brodsky, për një autorësi gjithëpërfshirëse, të mbushur me qartësinë e mendimit dhe intensitetin poetik.
Çmimi Nobel në Letërsi 1986
Wole Soyinka, i cili në një perspektivë të gjerë kulturore dhe me nuanca poetike e modëson dramën e ekzistencës.
Çmimi Nobel në Letërsi 1985
Claude Simon, i cili në romanin e tij kombinon krijimtarinë e poetit dhe piktorit me një vetëdije të thelluar të kohës në përshkrimin e gjendjes njerëzore.
Çmimi Nobel në Letërsi 1984
Jaroslav Seifert, për poezinë e tij e pajisur me freski, sensualitet dhe shpikje të pasur siguron një imazh çlirues të shpirtit të paepur dhe shkathtësisë së njeriut.
Çmimi Nobel në Letërsi 1983
William Golding, për romanet e tij të cilat, me mprehtësinë e artit narrativ realist, diversitetin dhe universalitetin e mitit, ndriçojnë gjendjen njerëzore.
Çmimi Nobel në Letërsi 1982
Gabriel García Márquez, për romanet dhe tregimet e tij të shkurtra, në të cilat fantastike dhe realiste janë të kombinuara në një botë të përbërë nga imagjinata, e cila pasqyron jetën dhe konfliktet e një kontinenti.
Çmimi Nobel në Letërsi 1981
Elias Canetti, për shkrimet e shënuara nga një këndvështrim i gjerë, një pasuri idesh dhe fuqie artistike.
Çmimi Nobel në Letërsi 1980
Czeslaw Milosz, i cili me një shikim të pakompromis shpreh qartë gjendjen e ekspozuar të njeriut në një botë konfliktesh të rënda.
Çmimi Nobel në Letërsi 1979
Odisea Elytis, për poezinë e tij, e cila, në sfondin e traditës greke, përshkruan me forcë shqisore dhe mendjehollësi luftën e njeriut modern për liri dhe krijimtari.
Çmimi Nobel në Letërsi 1978
Isaac Bashevis Singer, për artin e tij të pasionuar narrativ, i cili, me rrënjë në një traditë kulturore polako-hebraike, sjell në jetë kushtet universale njerëzore.
Çmimi Nobel në Letërsi 1977
Vicente Aleixandre, për një shkrim poetik krijues që ndriçon gjendjen e njeriut në kozmos dhe në shoqëri, duke përfaqësuar në të njëjtën kohë përtëritjen e madhe të traditave të poezisë spanjolle midis luftërave.
Çmimi Nobel në Letërsi 1976
Saul Bellow, për kuptimin njerëzor dhe analizën delikate të kulturës bashkëkohore që janë të kombinuara në punën e tij.
Çmimi Nobel në Letërsi 1975
Eugenio Montale, për poezinë e tij të veçantë e cila, me ndjeshmëri të madhe artistike, ka interpretuar vlerat njerëzore nën shenjën e një vështrimi mbi jetën pa iluzione.
Çmimi Nobel në Letërsi 1974
Eyvind Johnson, për një art narrativ, largpamës në toka dhe epoka, në shërbim të lirisë.
Harry Martinson, për shkrimet që kapin pikën e vesës dhe pasqyrojnë kozmosin.
Çmimi Nobel në Letërsi 1973
Patrick White, për një art narrativ epik dhe psikologjik që ka futur një kontinent të ri në letërsi.
Çmimi Nobel në Letërsi 1972
Heinrich Böll, për shkrimin e tij i cili përmes kombinimit të një perspektive të gjerë mbi kohën e tij dhe një aftësie të ndjeshme në karakterizim ka kontribuar në një përtëritje të letërsisë gjermane.
Çmimi Nobel në Letërsi 1971
Pablo Neruda, për një poezi që me veprimin e një force elementare gjallëron fatin dhe ëndrrat e një kontinenti.
Çmimi Nobel në Letërsi 1970
Aleksandr Isayevich Solzhenitsyn, për forcën etike me të cilën ai ka ndjekur traditat e domosdoshme të letërsisë ruse.
Çmimi Nobel në Letërsi 1969
Samuel Beckett, për shkrimin e tij, i cili – në forma të reja për romanin dhe dramën – në varfërinë e njeriut modern merr lartësinë e tij.
Çmimi Nobel në Letërsi 1968
Yasunari Kawabata, për mjeshtërinë e tij narrative, e cila me ndjeshmëri të madhe shpreh thelbin e mendjes japoneze.
Çmimi Nobel në Letërsi 1967
Miguel Angel Asturias, për arritjen e tij të gjallë letrare, të rrënjosur thellë në tiparet dhe traditat kombëtare të popujve indianë të Amerikës Latine.
Çmimi Nobel në Letërsi 1966
Shmuel Yosef Agnon, për artin e tij narrativ thellësisht karakteristik me motive nga jeta e popullit hebre.
Nelly Sachs, për shkrimin e saj të jashtëzakonshëm lirik dhe dramatik, i cili interpreton fatin e Izraelit me forcë prekëse.
Çmimi Nobel në Letërsi 1965
Mikhail Aleksandrovich Sholokhov, për fuqinë dhe integritetin artistik me të cilin, në eposin e tij të Donit, ai i ka dhënë shprehje një faze historike në jetën e popullit rus.
Çmimi Nobel në Letërsi 1964
Jean-Paul Sartre, për punën e tij e cila, e pasur me ide dhe e mbushur me frymën e lirisë dhe kërkimin e së vërtetës, ka ushtruar një ndikim të gjerë në epokën tonë.
Çmimi Nobel në Letërsi 1963
Giorgos Seferis, për shkrimin e tij të shquar lirik, i frymëzuar nga një ndjenjë e thellë për botën helene të kulturës.
Çmimi Nobel në Letërsi 1962
John Steinbeck, për shkrimet e tij realiste dhe imagjinative, duke kombinuar humorin simpatik dhe perceptimin e mprehtë shoqëror.
Çmimi Nobel në Letërsi 1961
Ivo Andric, për forcën epike me të cilën ai ka gjurmuar tema dhe ka përshkruar fatet njerëzore të nxjerra nga historia e vendit të tij.
Çmimi Nobel në Letërsi 1960
Saint-John Perse, për fluturimin fluturues dhe imazhet ndjellëse të poezisë së tij, e cila në mënyrë vizionare pasqyron kushtet e kohës sonë.
Çmimi Nobel në Letërsi 1959
Salvatore Quasimodo, për poezinë e tij lirike, e cila me zjarrin klasik shpreh përvojën tragjike të jetës.
Çmimi Nobel në Letërsi 1958
Boris Leonidovich Pasternak, për arritjen e tij të rëndësishme si në poezinë lirike bashkëkohore ashtu edhe në fushën e traditës së madhe epike ruse.
Çmimi Nobel në Letërsi 1957
Albert Camus, për prodhimin e tij të rëndësishëm letrar, i cili me zell të qartë ndriçon problemet e ndërgjegjes njerëzore në kohët tona.
Çmimi Nobel në Letërsi 1956
Juan Ramón Jiménez, për poezinë e tij lirike, e cila në gjuhën spanjolle përbën një shembull të shpirtit të lartë dhe pastërtisë artistike.
Çmimi Nobel në Letërsi 1955
Halldór Kiljan Laxness, për fuqinë e tij epike të gjallë që ka rinovuar artin e madh narrativ të Islandës.
Çmimi Nobel në Letërsi 1954
Ernest Miller Hemingway, për zotërimin e tij në artin e rrëfimit, të demonstruar së fundmi në Plakun dhe Detin, dhe për ndikimin që ai ka ushtruar në stilin bashkëkohor.
Çmimi Nobel në Letërsi 1953
Sir Winston Leonard Spencer Churchill, për zotërimin e përshkrimit historik dhe biografik, si dhe për oratorinë e shkëlqyer në mbrojtjen e vlerave të larta njerëzore.
Çmimi Nobel në Letërsi 1952
François Mauriac, për depërtimin e thellë shpirtëror dhe intensitetin artistik me të cilin ai në romanet e tij depërtoi në dramën e jetës njerëzore.
Çmimi Nobel në Letërsi 1951
P Fabr Fabian Lagerkvist, për fuqinë artistike dhe pavarësinë e vërtetë të mendjes me të cilën ai përpiqet në poezinë e tij të gjejë përgjigje për pyetjet e përjetshme me të cilat përballet njerëzimi.
Çmimi Nobel në Letërsi 1950
Earl (Bertrand Arthur William) Russell, në njohjen e shkrimeve të tij të ndryshme dhe domethënëse në të cilat ai përkrah idealet humanitare dhe lirinë e mendimit.
Çmimi Nobel në Letërsi 1949
William Faulkner, për kontributin e tij të fuqishëm dhe artistikisht unik në romanin modern amerikan.
Çmimi Nobel në Letërsi 1948
Thomas Stearns Eliot, për kontributin e tij të shquar, pionier në poezinë e sotme.
Çmimi Nobel në Letërsi 1947
André Paul Guillaume Gide, për shkrimet e tij gjithëpërfshirëse dhe artistikisht të rëndësishme, në të cilat problemet dhe kushtet njerëzore janë paraqitur me një dashuri të patrembur për të vërtetën dhe depërtim të mprehtë psikologjik.
Çmimi Nobel në Letërsi 1946
Hermann Hesse, për shkrimet e tij të frymëzuara të cilat, ndërsa rriten në guxim dhe depërtim, ilustrojnë idealet klasike humanitare dhe cilësitë e larta të stilit.
Çmimi Nobel në Letërsi 1945
Gabriela Mistral, për poezinë e saj lirike e cila, e frymëzuar nga emocionet e fuqishme, e ka bërë emrin e saj një simbol të aspiratave idealiste të të gjithë botës së Amerikës Latine.
Çmimi Nobel në Letërsi 1944
Johannes Vilhelm Jensen, për forcën dhe pjellorinë e rrallë të imagjinatës së tij poetike me të cilën kombinohet një kureshtje intelektuale me shtrirje të gjerë dhe një stil të guximshëm, sapo krijues.
Çmimi Nobel në Letërsi 1943
Asnjë Çmim Nobel nuk u dha këtë vit. Paratë e shpërblimit u ndanë me 1/3 për Fondin Kryesor dhe me 2/3 për Fondin Special të këtij seksioni të çmimeve.
Çmimi Nobel në Letërsi 1942
Asnjë Çmim Nobel nuk u dha këtë vit. Paratë e shpërblimit u ndanë me 1/3 për Fondin Kryesor dhe me 2/3 për Fondin Special të këtij seksioni të çmimeve.
Çmimi Nobel në Letërsi 1941
Asnjë Çmim Nobel nuk u dha këtë vit. Paratë e shpërblimit u ndanë me 1/3 për Fondin Kryesor dhe me 2/3 për Fondin Special të këtij seksioni të çmimeve.
Çmimi Nobel në Letërsi 1940
Asnjë Çmim Nobel nuk u dha këtë vit. Paratë e shpërblimit u ndanë me 1/3 për Fondin Kryesor dhe me 2/3 për Fondin Special të këtij seksioni të çmimeve.
Çmimi Nobel në Letërsi 1939
Frans Eemil Sillanpää, për kuptimin e tij të thellë të fshatarësisë së vendit të tij dhe artit të hollë me të cilin ai ka portretizuar mënyrën e tyre të jetesës dhe marrëdhënien e tyre me Natyrën.
Çmimi Nobel në Letërsi 1938
Pearl Buck, për përshkrimet e saj të pasura dhe vërtet epike të jetës fshatare në Kinë dhe për kryeveprat e saj biografike.
Çmimi Nobel në Letërsi 1937
Roger Martin du Gard, për fuqinë dhe të vërtetën artistike me të cilën ai ka përshkruar konfliktin njerëzor, si dhe disa aspekte themelore të jetës bashkëkohore në ciklin e tij të romanit Les Thibault.
Çmimi Nobel në Letërsi 1936
Eugene Gladstone O’Neill, për fuqinë, ndershmërinë dhe emocionet e thella të veprave të tij dramatike, të cilat mishërojnë një koncept origjinal të tragjedisë.
Çmimi Nobel në Letërsi 1935
Asnjë Çmim Nobel nuk u dha këtë vit. Paratë e shpërblimit u ndanë me 1/3 për Fondin Kryesor dhe me 2/3 për Fondin Special të këtij seksioni të çmimeve.
Çmimi Nobel në Letërsi 1934
Luigi Pirandello, për ringjalljen e tij të guximshme dhe gjeniale të artit dramatik dhe skenik.
Çmimi Nobel në Letërsi 1933
Ivan Alekseyevich Bunin, për artin e rreptë me të cilin ai ka vazhduar traditat klasike ruse në shkrimin e prozës.
Çmimi Nobel në Letërsi 1932
John Galsworthy, për artin e tij të shquar të narracionit i cili merr formën e tij më të lartë në The Forsyte Saga.
Çmimi Nobel në Letërsi 1931
Erik Axel Karlfeldt, Poezia e Erik Axel Karlfeldt.
Çmimi Nobel në Letërsi 1930
Sinclair Lewis, për artin e tij të fuqishëm dhe grafik të përshkrimit dhe aftësinë e tij për të krijuar, me zgjuarsi dhe humor, lloje të reja personazhesh.
Çmimi Nobel në Letërsi 1929
Thomas Mann, kryesisht për romanin e tij të madh, Buddenbrooks, i cili ka fituar njohje të vazhdueshme si një nga veprat klasike të letërsisë bashkëkohore.
Çmimi Nobel në Letërsi 1928
Sigrid Undset, kryesisht për përshkrimet e saj të fuqishme të jetës së Veriut gjatë Mesjetës.
Çmimi Nobel në Letërsi 1927
Henri Bergson, në njohjen e ideve të tij të pasura dhe gjallëruese dhe aftësive brilante me të cilat ato janë paraqitur.
Çmimi Nobel në Letërsi 1926
Grazia Deledda, për shkrimet e saj të frymëzuara në mënyrë idealiste, të cilat me qartësi plastike përshkruajnë jetën në ishullin e saj të lindjes dhe me thellësi dhe simpati trajtojnë problemet njerëzore në përgjithësi.
Çmimi Nobel në Letërsi 1925
George Bernard Shaw, për veprën e tij e cila karakterizohet nga idealizmi dhe njerëzimi, satira e saj stimuluese shpesh është e mbushur me një bukuri poetike të veçantë.
Çmimi Nobel në Letërsi 1924
Wladyslaw Stanislaw Reymont, për epikën e tij të madhe kombëtare, Fshatarët.
Çmimi Nobel në Letërsi 1923
William Butler Yeats, për poezinë e tij gjithmonë të frymëzuar, e cila në një formë tejet artistike i jep shprehje shpirtit të një kombi të tërë.
Çmimi Nobel në Letërsi 1922
Jacinto Benavente, për mënyrën e lumtur në të cilën ai ka vazhduar traditat e shquara të dramës spanjolle.
Çmimi Nobel në Letërsi 1921
Anatole France, në njohjen e arritjeve të tij të shkëlqyera letrare, të karakterizuara nga një fisnikëri e stilit, një simpati të thellë njerëzore, hir dhe një temperament të vërtetë galik”
Çmimi Nobel në Letërsi 1920
Knut Pedersen Hamsun, për veprën e tij monumentale, Rritja e Tokës.
Çmimi Nobel në Letërsi 1919
Carl Friedrich Georg Spitteler, në vlerësim të veçantë të epikës së tij, Pranvera Olimpike.
Çmimi Nobel në Letërsi 1918
Asnjë Çmim Nobel nuk u dha këtë vit. Paratë e shpërblimit u ndanë për Fondin Special të këtij seksioni të çmimeve.
Çmimi Nobel në Letërsi 1917
Karl Adolph Gjellerup, për poezinë e tij të larmishme dhe të pasur, e cila është frymëzuar nga idealet e larta.
Henrik Pontoppidan, për përshkrimet e tij autentike të jetës së sotme në Danimarkë.
Çmimi Nobel në Letërsi 1916
Carl Gustaf Verner von Heidenstam, në njohjen e rëndësisë së tij si përfaqësuesi kryesor i një epoke të re në letërsinë tonë.
Çmimi Nobel në Letërsi 1915
Romain Rolland, si një haraç për idealizmin e lartë të prodhimit të tij letrar dhe simpatinë dhe dashurinë e së vërtetës me të cilën ai ka përshkruar lloje të ndryshme të qenieve njerëzore.
Çmimi Nobel në Letërsi 1914
Asnjë Çmim Nobel nuk u dha këtë vit. Paratë e shpërblimit u ndanë për Fondin Special të këtij seksioni të çmimeve.
Çmimi Nobel në Letërsi 1913
Rabindranath Tagore, për shkak të vargut të tij thellësisht të ndjeshëm, të freskët dhe të bukur, me anë të të cilit, me aftësi të plotë, ai e ka bërë mendimin e tij poetik, të shprehur me fjalët e tija angleze, një pjesë të letërsisë së Perëndimit.
Çmimi Nobel në Letërsi 1912
Gerhart Johann Robert Hauptmann, kryesisht në njohjen e prodhimit të tij të frytshëm, të larmishëm dhe të shquar në fushën e artit dramatik.
Çmimi Nobel në Letërsi 1911
Konti Maurice (Mooris) Polidore Marie Bernhard Maeterlinck, në vlerësim të veprimtarive të tij të shumëanshme letrare, dhe veçanërisht të veprave të tij dramatike, të cilat dallohen nga një pasuri e madhe imagjinate dhe nga një zbukurim poetik, i cili zbulon, ndonjëherë në maskën e një përrallë, një frymëzim i thellë, ndërsa në një mënyrë misterioze ato tërheqin ndjenjat e vetë lexuesve dhe stimulojnë imagjinatën e tyre.
Çmimi Nobel në Letërsi 1910
Paul Johann Ludwig Heyse, si një haraç për artin e përkryer, të përshkuar me idealizëm, të cilin ai e ka demonstruar gjatë karrierës së tij të gjatë produktive si një poet lirik, dramaturg, romancier dhe shkrimtar i tregimeve të shkurtra me famë botërore.
Çmimi Nobel në Letërsi 1909
Selma Ottilia Lovisa Lagerlöf, në vlerësimin e idealizmit të lartë, imagjinatës së gjallë dhe perceptimit shpirtëror që karakterizojnë shkrimet e saj.
Çmimi Nobel në Letërsi 1908
Rudolf Christoph Eucken, në njohjen e kërkimit të tij të sinqertë për të vërtetën, fuqinë e tij depërtuese të mendimit, gamën e tij të gjerë të vizionit dhe ngrohtësinë dhe forcën në paraqitje me të cilën në veprat e tij të shumta ai ka justifikuar dhe zhvilluar një filozofi idealiste të jetës.
Çmimi Nobel në Letërsi 1907
Rudyard Kipling, duke marrë parasysh fuqinë e vëzhgimit, origjinalitetin e imagjinatës, burrërinë e ideve dhe talentin e jashtëzakonshëm për rrëfim që karakterizojnë krijimet e këtij autori me famë botërore.
Çmimi Nobel në Letërsi 1906
Giosuè Carducci, jo vetëm duke marrë parasysh mësimin e tij të thellë dhe kërkimin kritik, por mbi të gjitha si një haraç për energjinë krijuese, freskinë e stilit dhe forcën lirike që karakterizojnë kryeveprat e tij poetike.
Çmimi Nobel në Letërsi 1905
Henryk Sienkiewicz, për shkak të meritave të tij të jashtëzakonshme si një shkrimtar epik.
Çmimi Nobel në Letërsi 1904
Frédéric Mistral, në njohjen e origjinalitetit të freskët dhe frymëzimit të vërtetë të prodhimit të tij poetik, i cili pasqyron besnikërisht peizazhin natyror dhe shpirtin vendas të popullit të tij, dhe, përveç kësaj, punën e tij të rëndësishme si një filolog provansal.
José Echegaray y Eizaguirre, në njohjen e kompozimeve të shumta dhe brilante të cilat, në mënyrë individuale dhe origjinale, kanë ringjallur traditat e mëdha të dramës spanjolle.
Çmimi Nobel në Letërsi 1903
Bjørnstjerne Martinus Bjørnson, si një haraç për poezinë e tij fisnike, madhështore dhe të gjithanshme, e cila është dalluar gjithmonë nga freskia e frymëzimit të saj dhe pastërtia e rrallë e shpirtit të saj.
Çmimi Nobel në Letërsi 1902
Christian Matthias Theodor Mommsen, mjeshtri më i madh i gjallë i artit të shkrimit historik, me referencë të veçantë për veprën e tij monumentale, Një histori e Romës.
Çmimi Nobel në Letërsi 1901
Sully Prudhomme, në njohjen e veçantë të përbërjes së tij poetike, e cila jep dëshmi të idealizmit të lartë, përsosmërisë artistike dhe një kombinimi të rrallë të cilësive të zemrës dhe intelektit.
kumtari.al
